NEEM CONTACT OP VIA WhatsApp OF WhatsApp

Denkgesprek reden #4: Waarom word ik zo zenuwachtig als ik de gevolgen niet kan overzien?

door

Vertrouwen in onzekere omstandigheden behouden: dat valt niet mee. En laat onze wereld nou steeds sneller en radicaler veranderen…het is dus belangrijk dat je een manier leert om met die onduidelijkheid en onzekerheid om te gaan.

Soms slaat het leven je op het hoofd met een baksteen. Blijf vertrouwen houden. (Steve Jobs, 1955-2011) (bekijk hier het filmpje van zijn volledige speech bij Stanford University in 2005)

Over vertrouwen houden in onzekere omstandigheden

Je verliest je baan. Of een dierbare krijgt een ongeluk, wordt ziek. Een nare situatie waarvan je de gevolgen niet onmiddellijk, of misschien nooit, overziet. De oorzaken ook niet altijd, trouwens.

Dat we dit zo ingewikkeld vinden, heeft te maken met vertrouwen. Hoe je denkt over vertrouwen, en over risico’s, beïnvloedt in die situaties je reactie. In deze blog lees je meer over hoe dat werkt.

Wat is vertrouwen?

Vertrouwen is erop rekenen dat het goed komt. Het is een open houding naar mogelijkheden. Je fixeert je niet op één gewenst resultaat. Iets heel anders dan een contract dus, waarin je alle details en de verwachte uitkomst vastlegt.

René ten Bos schrijft daarover in zijn boek Stilte, geste en stem: “Vertrouwen is een antwoord op een relatie die nooit helemaal wederkerig is.” Met andere woorden, je gaat af op iemands welwillendheid zonder dat je de implicaties daarvan helemaal kunt inschatten, doorgronden of voorspellen. Voor ‘iemand’ kun je ook ‘de wereld’ invullen. Als je met vertrouwen je leven leidt, heb je een open relatie met de wereld. Je probeert niets af te dwingen. Wat natuurlijk ook weer iets anders is dan alles maar over je heen laten komen ;>)

Wat is de relatie tussen vertrouwen en risico’s?

Als je iemand vertrouwt, stel je je bloot aan een risico. Een risico is een kans op een onwenselijke of schadelijke uitkomst. Je partner kán vreemdgaan. Je partner in de webwinkel kán geld verduisteren. Als je je kind voor het eerst alleen naar school laat fietsen, kán zij een ongeluk krijgen.

Maar het vermijden van die risico’s is een verarming voor je leven. Zonder partner loop je niet het risico bedrogen te worden. Maar dan zit je ’s avonds wel alleen op de bank. En als je nooit risico’s neemt, of anderen toestaat iets te doen waarmee ze een (aanvaardbaar) risico lopen, ontneem je jezelf of anderen ook de mogelijkheid om te groeien.

Je hebt vast weleens een dreumes gezien die net leert lopen. Dat ziet er doodeng uit. Wiebelig op de beentjes, en zo’n kind valt regelmatig. Maar het heeft die ervaring nodig om te ontdekken hoe het zich wel rechtop door de wereld kan bewegen. En als het de mogelijkheid krijgt om die ervaring op te doen, bouwt het kind daarmee zelfvertrouwen op: cruciaal voor het aangaan van andere ontwikkelingsstappen. Daarmee vergeleken zijn een paar blauwe plekken van het vallen nog niet zo’n ramp.

Onderzoek je denken in een filosofisch gesprek

Als je last hebt van de manier waarop je omgaat met kwesties rond vertrouwen en risico, kun je daarover een filosofisch gesprek voeren. Ik heb in deze blog een voorbeeld gegeven van denken over deze thema’s. Jouw denken kan, en mag!, heel anders zijn.

Door jouw denken zorgvuldig met mij te bespreken, kun je ontdekken waar voor jou de mogelijkheden liggen om een lastige situatie hanteerbaar te maken. Zelfs als je de gevolgen nog niet kent. Of als je ze wel kent en vervelend vindt.

Lees ook eens:

Andere redenen voor een denkgesprek