Resultaat of opbrengst van een denkgesprek is moeilijk in woorden te vatten. Hier doe ik een poging via een gedicht. Maar kijk vooral ook eens naar de veelgestelde vragen over dit onderwerp. Daarin verwijs ik naar andere blogs die proberen je antwoord te geven op de vraag, waarom je naar een filosofisch practicus zou willen gaan.
Als ik vertel dat ik werk als filosofisch practicus, volgt vaak automatisch de vraag: wat is dat? en wat levert het je op? Eigenlijk kun je daar alleen een antwoord op vinden door een keer zo’n gesprek te voeren: je bent welkom voor een gratis en vrijblijvende kennismaking!
Maar om toch een indruk te geven van het resultaat, citeer ik een gedicht van Judith Herzberg.
Ongrijpbaar resultaat
Verdieping, reflectie en inzicht: dat is zo ongeveer de opbrengst of oogst van je bezoek(en) aan een filosofisch practicus.
Met een werkzame vraag naar huis
Je gaat na een filosofisch gesprek, of een serie gesprekken, dus niet naar huis met een antwoord, advies, of huiswerk. Wel krijg je meer inzicht in jouw denken over de kwestie. Door samen je denken te onderzoeken kom je aan het eind van het gesprek op een nieuwe vraag. Met die vraag ga je naar huis, om er een poosje mee te leven.
Hoe kun je leven met de vraag, tussen gesprekken door?
Je kunt bijvoorbeeld op deze manieren leven met de vraag:
- je zet het kaartje dat je meekrijgt, op een plek in huis waar je de vraag regelmatig ziet
- je schrijft naar aanleiding van de vraag over wat er in je opkomt
- je tekent erover, of je danst je vraag
- je leest de vraag voordat je gaat slapen. ’s Ochtends noteer je je eerste gedachten.
Als je al wat meer weet over de filosofische aanpak van levensvragen, zal het je niet verbazen dat er dus niet één antwoord of één beste manier is. Doe wat bij jouw voorkeuren en leven past. Zelfs als je er niet heel actief mee bezig bent, ‘draait’ de vraag op de achtergrond door.
Misschien kun je het vergelijken met een virusscanner. Terwijl je op je laptop e-mails beantwoordt of door Instagram scrollt, doet dat programma zijn werk zonder dat jouw aandacht daarbij nodig is.
Wat is het effect van leven met de vraag?
Soms verandert door het leven met de vraag je houding ten opzichte van een kwestie. Een andere keer blijkt het helemaal niet te draaien om wat jij dacht dat er aan de hand was. Of je weet plotseling wel wat het is. En dat kan soms opluchting geven, zoals Judith Herzberg het hieronder mooi uitdrukt. (bron: Judith Herzberg, uit haar bundel Zeepost (1963))
Daglicht
uit de chaos van lakens en
voorgevoel opgestaan, gordijnen
open, de radio aan, was
plotseling Scarlatti
heel helder te verstaan:
Nu alles is zoals het is geworden,
nu alles is zoals het is
komt het, hoewel, misschien
hoewel, tenslotte nog in orde